واکنش جمال میرصادقی به درگذشت محمود کیانوش/ مثل ما نبود که بماند و جور بکشد

جمال میرصادقی، نویسنده شناخته شده ایران در یادداشتی از محمود کیانوش نوشت. کیانوش پژوهشگر، شاعر و نویسنده معاصر ایرانی بود که چندی پیش در لندن درگذشت.

ایران آرت: جمال میرصادقی در همشهری نوشت: شنیدن خبر درگذشت محمود کیانوش من را بسیار غم‌زده کرد. من دوسوم عمرم را با ایشان خیلی دوست بودم. با هم رفت‌وآمد خانوادگی و ارتباط فرهنگی داشتیم. من نخستین رمانی را که نوشته‌ام، به ایشان تقدیم کرده‌ام. سال‌ها پیش ایشان به انگلیس رفت و همانجا ساکن شد و اختلاف‌نظرهایی بین ما پیش آمد. ایشان انتخابی کرده بود که من به آن انتخاب معتقد نبودم. من معتقدم که نویسنده باید در مملکتش باشد. اما ایشان بیشتر به‌خودش اعتنا داشت تا به اجتماع. اختلاف‌نظرهایی بین ما پیش آمد که رابطه‌مان قطع شد. البته همسر ایشان با همسر من در ارتباط بود و اگر کاری در ایران داشتند، همسر من برایشان انجام می‌داد.

کیانوش باید در این مملکت می‌ماند. نویسنده‌ای که از مملکتش می‌رود، انگار ریشه‌اش کنده شده و در خارج دوام نمی‌آورد. من خیلی متأسفم که امروز کسی از کیانوش به‌عنوان نویسنده اسم نمی‌برد. البته من در کتابم از او به‌عنوان نسل دوم نویسندگان صحبت کرده‌ام. حتی بعضی‌ها به من خرده گرفتند که چرا از کسی که چندان شناخته‌شده نیست، اسم آورده‌ام.

کیانوش مثل ما نبود که بماند و جور بکشد. در واقع، روشنفکرانی که می‌خواهند فقط فکر خودشان را داشته باشند و نه به مطلق‌گرایی سرمایه‌داری وابسته‌اند و نه به اندیشه‌های چپ و نه به هیچ ایدئولوژی دیگری، زندگی کردن در اینجا برایشان خیلی سخت است. ما برای همدیگر داستان‌هایمان را می‌خواندیم و درباره داستان‌های هم نظر می‌دادیم. به‌نظر من یک داستان باید بارها و بارها نوشته شود تا داستان خوبی از کار درآید؛ اما ایشان چنین اعتقادی نداشت. مثلا وقتی می‌گفتم باید بیشتر روی داستانش کار کند، نمی‌پذیرفت و داستانش را چاپ می‌کرد و بعد که داستانش را نقد می‌کردند، ناراحت می‌شد. این فقط نظر من است اما فکر می‌کنم کیانوش فقط در زمینه شعر کودکان کارهایی کرده است ولی داستانی ننوشته که ماندگار باشد. نقدهایی که به داستان‌هایش نوشته شده، وجود دارد. در سال‌های پیش از انقلاب، شعرهای کودک او مشهور بود و حالا هم گاه بعضی از این شعرها خوانده می‌شود.

ایشان در خارج از کشور خیلی کار کرد ولی داستان‌هایش بازتابی آنچنانی پیدا نکرد. ایشان خوب زندگی کرد و حتی با رسانه‌های خارج از ایران هم همکاری داشت. کیانوش خوب زبان می‌دانست و ذهن فعالی داشت و اگر پراکنده‌کاری نمی‌کرد، این توان را داشت به یکی از شخصیت‌های ماندگار ادبیات ما تبدیل شود. البته اینها فقط نظر من است. به هر حال از شنیدن خبر مرگ او بسیار غمگین شدم. ایشان مدت‌ها بود که دچار بیماری بود و با اینکه یک سال از من جوان‌تر بود، در 86سالگی درگذشت.