نقد حسین محجوبی به سیاستگذاری‌ها در شهرسازی/ تهران در حال خفه شدن است!
حسین محجوبی که طراح پارک‌های معروف تهران است، اخیرا در مصاحبه‌ای به سیاستگذاری‌های شهرسازی انتقاد کرد.
ایران آرت، حسین محجوبی می‌گوید: الان در آستانه ۹۰ سالگی هستم و ۷۰ سال است که تهران را از نزدیک می‌بینم. ۲۰ ساله بودم که از لاهیجان به تهران آمدم. زمانی که در خیابان‌ها درشکه بود و حال و هوای شهر نسبت به امروز بسیار متفاوت بود.
او ادامه می‌دهد: پس از آنکه از مدرسه البرز فارغ‌التحصیل شدم به دانشکده هنرهای زیبا رفتم. شش سال در شهرسازی و ۱۲ سال در دفتر فنی پارک‌های تهران کار کردم که پارک "ساعی" اولین و پارک "ملت" آخرین کارم بود. در این تمام این سال‌ها تهران را دیدم که چه بود و چه شد.
به گزارش ایسنا، محجوبی با بیان اینکه "متاسفانه تهران به صورت بی‌منطقی زشت شده است"، اظهار می‌کند: در دهه ۴۰ حساب کرده بودیم که با توجه به ذخیره آبی، تهران و حومه آن یعنی کرج و لواسانات می‌تواند حدود ۷ تا ۸ میلیون جمعیت داشته باشد. این جمعیت امروز تهران اشتباه است، اما باز هم متاسفانه همچنان به ساخت و ساز ادامه می‌دهند. ساخت چیتگر هم از دیگر اشتباهاتی بود که در حق تهران رخ داد. این شهر همانند نعل اسب بود و غرب تنها جای باز تهران بود که ساخت چیتگر در سمت غرب باعث شد این سمت نیز بسته شود. به همین خاطر هم تهران از همه طرف بسته شده و در حال خفه شدن است.
او می‌گوید: البته این شرایط فقط شامل حال تهران نمی‌شود و به طور کلی زمین با این مشکل مواجه است. حدود ۴۵ سال پیش نقاشی کشیدم و این موضوع را بیان کردم که زمین در حال خفه شدن است و نمی‌تواند این جمعیت را تحمل کند. در ظاهر این‌ها نقاشی است، اما در واقع اعتراض من به "انسان" است.
این هنرمند پیشکسوت همچنین درباره سبک هنری خود توضیح می‌دهد: من در همه سبک‌ها کار کرده بودم، اما به مرور سعی کردم ابتکار داشته باشم و در نهایت به این سبک رسیدم. زمانی که پارک‌ها را می‌ساختم پی بردم که چقدر نقش درخت در زندگی ما مهم است؛ در واقع ما خودمان خراب می‌کنیم و بزرگ‌ترین آسیب هم به خود ما می‌رسد.
محجوبی ادامه می‌دهد: در واقع آثار من اعتراض به انسان است. سعی کردم تفکراتم را به وسیله نقاشی بیان کنم. ما اسیر ماشینیسم شده‌ایم و کوچک‌ترین خبر دنیا می‌تواند زندگی انسان‌ها را تحت شعاع قرار دهد. دوره عجیب و غریبی است و نمی‌دانم انسان قرار است به کجا برسد. انسان اشرف مخلوقات است و مقام او بسیار بالا است، اما در طول تاریخ انسان‌های حریصی بودند و هستند که تمام گرفتاری تاریخ به نوعی ریشه در این افراد دارد. افرادی که تلاش می‌کنند دنیا را زشت کنند.
