فاطمه اندیک فر؛ دختر نقاش ایرانی که رویاهایش در یونسکو ستایش شد/ از حذف هنر در مدرسه تا دنیایی که در آن همه چیز آرام است

فاطمه اندیک فر،فینالیست دو سال پیاپی مسابقه نقاشی یونسکو می گوید هنگام نقاشی کردن گویی در دنیای دیگری هستم و می‌خواهم آن دنیا را پر از آرامش ترسیم کنم.موقع نقاشی خودم را در جنگلی احساس می‌کنم که همه چیز آرام است و هیچ خبری از مشکلات و دغدغه‌های دنیای واقعی و روزمره در آن نیست.

ایران آرت:مسابقه نقاشی یونسکو در رده‌های سنی مختلف هر سال در فرانسه برگزار می‌شود. فاطمه اندیک‌فر در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ توانسته است فینالیست این رقابت‌ها باشد.

اندیک فر که هم‌اکنون دانشجوی رشته گرافیک است در گفت‌وگو با مریم درویش درباره آشنایی خود با دنیای هنر گفت: از دوران کودکی به نقاشی و کارهای هنری علاقه داشتم و از زمان دبستان نقاشی را شروع کردم. سال ۹۳ به کلاس‌های فیروزه گل محمدی رفتم و زیر نظر او شروع به کار کردم. سال ۹۶ و ۹۸ نیز آثارم را در دو نمایشگاه گروهی شرکت دادم. چهار بار در مسابقات یونسکو شرکت کردم که در دو سال اخیر کارم به فینال رسید و در سال ۲۰۱۹ تنها نماینده ایران در رده سنی خودم بودم که فینالیست شدم.

اندیک‌فر ادامه داد: امسال به دلیل شیوع بیماری کرونا قرار بود که مسابقه لغو شود، اما چندی پیش اعلام شد که داوری آثار انجام شده و برگزیدگان آن معرفی شدند. بااین‌حال نمایشگاهی که در سال‌های گذشته از کارهای برگزیده برگزار می‌شد و همچنین مراسم اهدای جوایز لغو شده است.

او با بیان این که در این مسابقه گروه‌های سنی مختلف از ۵ تا ۲۵ سال می‌توانند شرکت کنند افزود: من در رده سنی ۱۸ تا ۲۵ سال حضور داشتم. فراخوان این مسابقه هر سال در فصل پاییز اعلام می‌شود و موضوعی از سوی برگزارکنندگان اعلام می‌شود تا همه علاقه‌مندان آثار خود را در این زمینه ارسال کنند. سال اولی که من در این مسابقه شرکت کردم موضوع نمایشگاه آب بود، تکنیک کار با موضوع "آب، آبی، طلایی" آبرنگ بود و فضای انتزاعی داشت. تصویر یک ماهی با ویژگی‌های ظاهری پرندگانی مثل خروس که آن‌ها را ترکیب و به جای دریا در آسمان ترسیم کردم. در این کار بیشتر از رنگ آبی فیروزه‌ای، سرمه‌ای و طلایی استفاده شد. یکی از علایقم استفاده از طرح‌هایی است که مخاطب را به تفکر وادار کند و تاثیر آن را در بیننده ببینم.

سال دوم صلح جهانی موضوع مسابقه بود؛ جالب است که نقاشی کردن همیشه برایم با آرامش همراه است و موقع کار کردن گویی در دنیای دیگری هستم و می‌خواهم آن دنیا را پر از آرامش ترسیم کنم. زمانی که مشغول کار هستم خودم را در جنگلی احساس می‌کنم که همه چیز آرام است و هیچ خبری از مشکلات و دغدغه‌های دنیای واقعی و روزمره در آن نیست. برای مسابقه یک جنگل طراحی و خودم را در حال نقاشی کشیدن ترسیم کردم. با استفاده از رنگ آبی سعی داشتم که صلح را تداعی کنم. تکنیک آن اثر هم آبرنگ بود و با استفاده از این تکنیک توانستم احساساتم را به خوبی بیان کنم.

اندیک فر افزود:" سال سوم خط و آثار باستانی هر کشور، و سال چهارم موضوع "سیاره ما، دیروز و امروز" محورهای مسابقه اعلان شد که من در هر دو دوره فینالیست شدم.

اندیک‌فر توضیح داد: برای مسابقه با موضوع آثار باستانی به موزه ملی رفتم و آثار آن جا را دیدم. دلم می‌خواست یک نماد از دوران هخامنشی در کارم باشد و بنابراین یک سردیس را نقاشی کردم و در آن رنگ‌های آبی فیروزه‌ای و سرمه‌ای به کار بردم و طرح‌های ایرانی و اسلامی را در زمینه آن کار کردم. برای مسابقه سال ۲۰۲۰ هم زنی را نقاشی کردم که از درون او گیاهان مختلف روییده است. او را از آناهیتا ایزدبانوی طبیعت الهام گرفتم. آناهیتا نماد رویش است و من هم دلم می‌خواست حس روییدن، تغییر فصل و شروع دوباره در کارم باشد.

این نقاش جوان گفت: حضور در مسابقات بین‌المللی فرصت مناسبی برای محک زدن خودمان و کسب تجربه در عرصه جهانی است. شرکت در مسابقات به من کمک کرد تا برای ادامه‌ این راه مصمم‌تر شوم و رویاهایم را در دو قدمی خودم ببینم.

او درباره رویکرد رویا پردازانه اش در آثارش تصریح کرد: من علاقه دارم که دنیای خیالی خودم را تداعی کنم و‌ بتوانم‌ آن را با بقیه به اشتراک بگذارم و نقاشی بهترین روش برای نمایش دنیا و‌ افکارم است. برداشت و نظرات مخاطبانم برایم جالب است و علاقه‌مندم آن‌ها با دیدن این آثار به شناختی از من برسند. در ذهنم از برخی موضوعات تصاویر متفاوتی دارم . اثر "مادر زمین" که برای سال ۲۰۲۰ نامزد شد، تصویر مرا از زمین بود. تکنیک تخصصی‌ام آبرنگ است و با استفاده از این تکنیک رویاها و احساساتم را به سادگی نمایش می‌دهم.

فاطمه اندیک فر علاوه بر نقاشی و دانشجوی هنر بودن به تدریس نقاشی کودکان در "شوکا" و "سیب آکادمی" مشغول بوده است، او درباره سیستم آموزش هنر معتقد است: همه ما گرایش مدارس به حذف هنر از برنامه درسی‌شان را دیده‌ایم، البته مدارسی هستند که هنر جز اولویت‌‌هایشان است. به‌طور کلی شرایط آموزش هنر در کشور ما تغییر کرده و خوش‌بختانه والدین هنر را جزیی از برنامه‌های فرزندان‌شان به حساب می‌آورند. اگر بچه‌ها بخواهند وارد عرصه‌ هنر شوند از طرف خانواده مورد حمایت قرار می‌گیرند .فضاهای آموزشی زیادی وجود دارد ولی بسیار مهم است که اگر به هنر علاقه دارند آن را به‌صورت جدی دنبال کنند. چند سالی تحت نظر خانم فیروزه گل‌محمدی در یکی از مجتمع‌های آموزشی مطرح منطقه یک آموزش نقاشی می‌دادم و خانواده‌ها از این کلاس استقبال خوبی کردند. خوشحالم که از شاگردان ایشان بودم و از راهنمایی‌های‌شان استفاده کردم.