هنرمندانی که روحانی داشت، هیلاری نداشت

حسین هاشم‌پور

ایران آرت، حسین هاشم‌پور: 

یک -

روزی که کمپین رابرت دنیرو،مریل استریپ، جورج کلونی، آنجلینا جولی، ،جنیفر لوپز، دی کاپریو، جانی دپ، برد پیت ...  نتوانست جلوی ورود ترامپ به کاخ سفید را بگیرد، برخی مدعی شدند برند هنرمند، سرگرمی ساز است و مردم در مسائل مهمی مانند انتخابات به آنها رجوع نمی کنند؛ 

اما  این روزها در ایران، کسی نیست نقش کمپین پرشور و هدایت گر هنرمندان در انتخاب آقای روحانی را منکر شود.

یکی از تفاوت های این دو کمپین آمریکایی و ایرانی در این بود که رابرت دنیرو می گفت: " دلم می‌خواهد با مشت توی صورت ترامپ بکوبم" و او را  آشغال، سگ، خوک توصیف کرد... اما کمپین با ادب ایران ترجیح داد بر اساس منطق، نتایج دو سوی انتخاب را برای مردم تشریح کند؛ علاوه بر آن یک یک سلبریتی های ایرانی پای صندوق های رای رفتند، از انگشتان استامپی شده شان عکس گرفتند و در صفحات مجازی و رسانه ها انتشار دادند تا همذات پنداری مخاطب را برانگیزند. 

دو-

 ارزش کار هنرمندان ایران زمانی روشن می شود که بدانیم ممکن است چنین نقش آفرینی هایی عواقب بدی برایشان به وجود آورد؛ مثلا رسانه ای که در پرونده سازی استاد است 21 اردیبهشت نوشت:" بجاست؛ حراست صدا و سیما در همکاری با هنرمندنمایان تجدید نظر کند. "

سه-  

دیگر کارکرد فوق العاده حضور پررنگ هنرمندان پیرامون اندیشه و راهبرد دولت تدبیر و امید، این بود که رقیب را به تکاپو انداخت تا برای جبران این خلا کاری کند؛ گویا مشاوران، گفتگوی حجه الاسلام رئیسی با بازیگر نقش" شاعر برره" در فیلم تبلیغاتی ایشان را کافی ندیدند، از آقای امیر مقصودلو، معروف به تتلو دعوت شد تا در یک قاب با کاندیدای محترم بنشیند و توجه کمپین "کار و کرامت" به هنر و هنرمند یادآوری شود؛ اتفاقا این دیدار ثمرات بسیار داشت: دیدار با یک موزیسین زیرزمینی از سوی حجه الاسلام رئیسی که گفته کنسرت مسئله مردم نیست، و در مقامی ست که می تواند درب یک شهر را به روی موسیقی ببندد، دیدار با تتلو با آن همه تتو که تلویزیون در پخش مسابقه فوتبال هم آنها را سانسور می کند... شکستن تابوهایی ست که سال های سال زمان می برد. 

چهار -  

جامعه هنری از دولت نخست دکتر روحانی گلایه های بسیار داشت و دارد؛ فرهنگ در اولویت های دولت یازدهم نبود و هنرمندان رشته های مختلف حتی دچار چالش های معیشتی شدند...اما به هنگامه انتخابات، گویی مصالح ملی در میان باشد کمپین بزرگی از هنرمندان شکل گرفت تا دوباره آقای روحانی بر مسند ریاست جمهوری تکیه زند، اکنون اما باید روزگار دیگرتری در پیش باشد هم از حیث انتخاب مدیرانی مورد وثوق جامعه هنری که ضمن توانمندسازی نهاد های هنری، امور هنر را به آنها واگذار کنند و هم به جهت تامین زیر ساخت ها، افزایش بودجه و تشویق بخش های خصوصی بزرگ به مشارکت جدی برای توسعه هنر.