ابرو برداشتم تا مغول شوم، مادرم گفت برو دامن بپوش!

گلایه‌های چنگیز وثوقی از وضعیت ظاهری جوانان امروزی را بخوانید.

ایران آرت: چنگیز وثوقی بازیگر باسابقه سینمای ایران، در صفحه شخصی‌اش نوشت: وقتی مردمی به مرور زمان اصالت فرهنگیشونُ از دست بِدن و آداب و رسوماتشونُ فراموش کنن،علاوه بر اینکه هویت خودشونُ دچارِ مشکل میکنن،نسل آینده رو هم گمراه میکنن.

یادمه در گذشته بعضیا یه شبایی رو مهمونیِ بالماسکه میگرفتن.در اون مهمونی هرکس آزادانه هر لباسی دلش میخواست می پوشید و یا صورتشُ با رنگای عجیب غریب رنگ آمیزی میکرد. بعضیام نقاب میزدن. این معمولا در سال یکی دوبار بیشتر اتفاق نمی اُفتاد ولی این روزا با آرایش غلیظ و اجق وجقی که دخترا و یا دختربچه‌های ما میکنن، هر روز و هر شبشون شده آرایش بالماسکه.

اگه فیلمهای قدیمُ نگاه کنید حتی سرخپوستا هم وقتی میخواستن عازم جنگ بشن برای اِستتار با رنگ و روغن صورتشونو تغییر میدادن و به شکلهای عجیب غریب درمیآوردن ولی امروزه متاسفانه این سیاست کارخونه‌های لوازم آرایش برای فروش برنامه ریزی شد که دامنگیر دخترای ما بشه که همیشه در گذشته معروف بودن به شیک پوشی و آراستگی و آرایش بعد از ازدواج که صرفا برداشتن ابرو و مالیدن سرخاب به گونه و کمی رژ لب و سُرمه کشیدن بود مشخص میشد که این زن ازدواج کرده ولی اینروزا اگه دقت کنید میبینید دختر 12ساله هم ابروشو تتو کرده، دماغشو عمل کرده، بتاکس زده تو گونه اش و بقول معروف هفت قلم ارایش عجیب غریب کرده که فکر کنم دوسه ساعتی وقتشونو میگیره و از درس خوندن و کتاب خوندن و یا از درون گراییشون دورشون میکنه و برای ظاهری فریبنده وقتشونو تلف میکنن ولی وقتی از حموم میان بیرون صورت حقیقیشون نمایان میشه.

پول سرشاری که با این سیاستِ خارجیا کارخونه های رنگ و روغن و لوازم ارایش بدست میارن سرسام آوره. تو فرهنگ ما حنابندونی بود وعروس-دوماد دست و پاشونُ حنا میزاشتن ولی اینروزا خانوما ناخن رو ناخن میچسبونن که جلوی تنفس ناخنشونُ میگیره. دماغشونو عمل میکنن که مجرای تنفسیشونُ ضعیف میکنه و با زدن بتاکس به لُپاشون مثل اینکه دوتا کوفته قلقلی اینور و اونور صورتشونه که دیگه نه خنده شون معلومه و نه گریه شون. هر ماهم باید برن یه مقدار دیگه تزریق کنن و تمدید کنن که بادش نخوابه. تازگیام عکسی دیدم که نگین داخل سفیدیِ چشم میکارن بقیمت هفت میلیون تومن. همه جای بدنشونم خالکوبی میکنن که متاسفانه همه اینا بظاهر زیباست ولی انسان بمرور زمان از محتوای درون خودش غافل میشه. یادمه مادرم میگفت: خانومایی که بدنشونُ به معرض نمایش و جلب توجه مردان میزارن، غافلن از اینکه کسیکه محتوای درون نداشته باشه، بیرونشُ بمعرض نمایش میزاره.

من سر سریال سربداران برای اولین بار برا اینکه ابروم مغولی باشه، آقای اسکندری زیر ابرومو برداشت. وقتی اومدم خونه.مادرم تا منو دید.دودستی زد تو سرشُ گفت: اِی وای-اِی وای.آبروم رفت. مگه مرد هم زیر ابرو ورمیداره. گفتم: مامان این برای فیلمِ. گفت: برو یه دامنم پات کن. دوتا گوشواره هم آویزون کن به گوشِت. تو دیگه پسر من نیستی. چیزیکه این روزا خیلی از پسرای ما براحتی انجام میدن و باعث شده دیگه نمیشه تشخیص داد کی دخترِ، کی پسر. کی ازدواج کرده، کی نکرده. حتی لحنِ صحبت کردن پسرامونم، زنونه شده. این یعنی بی هویت شدن و از دست دادن اصالت فرهنگی که دامنگیرِ مردم خیلی از کشورها شده. افسوس..شایدم صدافسوس.