تورج شعبانخانی، از همسفر تا آدمک
آهنگساز مطرح دهه پنجاه با آثارش توانست خواننده‌های زیادی را به شهرت برساند.
ایران‌آرت: تورج شعبانخانی از آهنگسازان و خوانندگان صاحب سبک در موسیقی پاپ است که شهرت و محبوبیت بسیاری برای موسیقی پاپ ایران کسب کرد. او در دهه 50 آهنگ‌های مختلفی را برای معروف‌ترین خوانندگان آن دوره موسیقی کشور ساخت که آن آثار باعث معروف شدن چند خواننده شد. شعبانخانی در مورد این آثار میگوید: اکثر قطعاتی که در آن دوره ساختم، قطعات زبانزدی بودند. آلبوم "همسفر" را ساختم و 8 قطعه از بهترین قطعاتم را باجان و دل به خواننده آن آلبوم دادم. به‌جز آن قطعات دیگری برای خوانندگان دیگر ازجمله خانم مرضیه، خانم مرجان، آقای مازیار و خانم‌ها پری زنگنه و سیمین غانم ساختم که همه آن قطعات هم شنیده شدند. آنچه از من باقی‌مانده همین آثار است که هنوز هم شنیده می‌شود.
اما این آهنگساز گلایه‌هایی هم دارد: البته آن خوانندگانی که قطعات من تأثیر زیادی در معروفیتشان داشت، یک‌چیزهایی را یادشان رفته و دارند کم‌لطفی می‌کنند. من اعتقاددارم که ماه پشت ابر نمی‌ماند و همه مردم یا متوجه هستند که آن آثار را چه کسی ساخته و یا در آینده متوجه خواهند شد ولی نمی‌توانم پنهان کنم که دلم هم از خوانندگان پیش از انقلاب و هم از خوانندگان پس از انقلاب که آثارم را اجرا کرده‌اند شکسته است. خیلی از خوانندگانی که آثارم را اجرا کرده‌اند به هر طریقی دلم را شکسته‌اند و به همین خاطر است که می‌خواهم نشان بدهم برای خودم کسی هستم.
آثاری که مرا دگرگون می‌کند، آثاری هستند که مردم هنوز آن‌ها را نشنیده‌اند. البته قول می‌دهم که این آثار را حتماً یک روزی خواهند شنید. من قطعاتی مثل "نازی ناز کن"، "کویر"، مهرگان" و "باد و بیشه" را خیلی دوست دارم. آلبوم "همسفر" را هم خیلی دوست دارم و فکر می‌کنم آن آلبوم در زمان خیلی خوبی منتشر شد و مورد استقبال قرار گرفت. آثار من مثل بچه‌ام می‌مانند و همه را دوست دارم چون برایشان زحمت زیادی کشیده‌ام.
زمانی که در جوانی با موسیقی فرنگی و خارجی آشنا شدم، احساس کردم که موسیقی ایران یکنواخت است و همه به دنبال آکوردهای اسپانیش هستند. به‌مرور حس کردم که باید قطعات متنوع و به‌روزتری در موسیقی ایران ساخته شود. همان‌جا بود که قطعه "آدمک" را ساختم و بعد هم اثر "لانه مور" را با شعری از باباطاهر آهنگسازی کردم و خانم سیمین غانم آن را اجرا کرد. "لانه مور" اثری بود که با تمام قطعات موسیقی پاپ آن دوره فرق داشت. یک آهنگ هم در سال 52 بانام "گوهر یک‌دانه" ساختم و خواندم که تلفیق بین موسیقی سنتی و موسیقی پاپ بود. تا پارت میانی آن قطعه را به‌صورت پاپ اجرا می‌کردم اما درنهایت موسیقی با آواز سنتی به پایان می‌رسید.
