خواننده پاپ: نیمی از عمر هنری‌ام را ممنوع‌الفعالیت بودم/ جلوی استعدادیابی موسیقی را گرفتند
مهدی یغمایی می‌گوید با وجود اینکه برنامه "شب کوک" برای تلویزیون مخاطب میلیونی آورده است، مدیران تلویزیون مانع ساختن فصل‌های بعدی آن شده‌اند.
ایران آرت: حضور دو دهه‌ای در دنیای موسیقی از او چهره‌ای شناخته شده ساخته؛ چهره‌ای که با حضور در برنامه استعدادیابی "شب‌کوک" به‌عنوان داور، شناخته‌شده‌تر از قبل هم شده است. صحبت از مهدی یغمایی است؛ خواننده نام‌آشنایی که کار حرفه‌ای در موسیقی را از دهه 80 و با گروه خاطره‌انگیز "ژوان" آغاز کرد اما از حدود 10سال پیش به‌صورت خواننده مستقل فعالیت می‌کند.
او که تا‌کنون 2آلبوم موسیقی و بیش از صد تک ترک را به علاقه‌مندان این هنر عرضه کرده، این روزها فعال‌تر از همیشه است؛ تقریبا هر‌ماه یک قطعه موسیقایی منتشر می‌کند و با بازگشت به گروه ژوان در تالار وحدت روی صحنه خواهد رفت.
گفت‌وگوی روزنامه همشهری با مهدی یغمایی را در ادامه می‌خوانید؛ کسی که معتقد است اگر موسیقی را از جهان بگیریم، چیزی از آن باقی نمی‌ماند.
2سال پیاپی است که کنسرت پیانو آواز برگزار می‌کنید. شما که از ابتدا کار موسیقی را با آواز و موسیقی سنتی شروع کردید، چطور شد سر از دنیای موسیقی پاپ درآوردید؟
خب، من کارم را از سال 79با امیر سزاوارمنش و علیرضا قرایی‌منش در قالب گروه ژوان شروع کردم و در واقع استایل و شکل و شمایل گروه ژوان و آهنگ‌ها و ملودی‌هایی که علیرضا می‌ساخت، من را به سمت موسیقی پاپ کلاسیک برد. اما با این حال هیچ‌وقت از فضای موسیقی اصیل و ایرانی جدا نشدم. کما اینکه وقتی از گروه ژوان جدا شدم، دوباره کارهایی انجام دادم که سبک و سیاقش به موسیقی اصیل شباهت بیشتری داشت.
چه خوب که صحبت از موسیقی تلفیقی شد. اتفاقا می‌خواستم نظرتان را راجع به سبک تلفیقی بپرسم. شما که در هر دو حوزه موسیقی سنتی و پاپ کار کرده‌اید، فعالان این سبک جدید را چقدر در کارشان موفق می‌بینید؟
خیلی زیاد. ببینید! موسیقی اصیل ما موسیقی مونوتن (یک‌نواخت) و تک‌بعدی‌ای بود و کمتر در آن هارمونی وارد می‌شد. برای همین کمتر مورد استقبال جوان‌ترها قرار می‌گرفت. تا اینکه یک سری از دوستان هنرمند من هارمونی را به موسیقی ایرانی اضافه و با این اقدام کارهای بسیار فاخری خلق کردند؛ نمونه‌اش قطعه مگاهیت "چرا رفتی؟" همایون شجریان و آقای پورناظری که سر و صدای زیادی در دنیای موسیقی به‌پا کرد. از این کارها کم نداشته‌ایم و خواننده‌های خیلی خوبی داریم که در موسیقی تلفیقی گام‌های مثبتی برداشته‌اند. مانند علیرضا قربانی، محمد معتمدی، حجت اشرف‌زاده و... . اما متأسفانه از یک جایی به بعد تبی که دنیای موسیقی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، گریبان این سبک جدید را هم گرفت و خواننده‌های زیادی وارد این حوزه شدند که در واقع همان کار پاپ را انجام می‌دادند و صرفا با کمی تغییر در لحن، گفتند ما هم تلفیقی کار می‌کنیم! اما به هر حال آنچه مسلم است این است که اصل این اقدام کار خیلی درستی بود و جوان‌ترها را هم جذب موسیقی با اصالت کرد.
موضوعی که درباره شما وجود دارد این است که شما نزدیک به دو دهه در دنیای موسیقی فعال هستید اما حاصل این همه سال فقط 2 آلبوم موسیقی مستقل، چند ده تک ترک و نهایتا چند اجرای زنده بوده؛ چرا اینقدر کم‌کارید؟
نه، کم کار نیستم. درست است که 16- 15سالی است به‌صورت اسمی در دنیای موسیقی حضور دارم، اما در این مدت 7سال و نیم ممنوع‌الفعالیت بوده‌ام! بنابراین فکر می‌کنم به‌عنوان خواننده‌ای که نیمی از بهترین سال‌های زندگی هنری‌اش را اجازه کار نداشته، 3آلبوم که 2تای آن مستقل است و صد و خورده‌ای تک‌آهنگ، کارنامه قابل‌قبولی به‌حساب بیاید.
می‌خواستم نظرتان را راجع‌به فضای این روزهای موسیقی و مشکلاتی که سر راه فعالیت شما و همکاران‌تان هست هم بپرسم. اما به‌نظر می‌رسد برخلاف بسیاری از خواننده‌های هم‌دوره‌‌تان، نگاه مثبت‌تری به قضایا دارید! اینطور نیست؟
بله، من سعی می‌کنم همیشه نگاهم مثبت باشد. البته که مشکلات را هم می‌بینیم و هر جا لازم بوده انتقاد هم کرده‌ام، اما چند وقتی است که با خودم قرار گذاشته‌ام دست از انتقاد بردارم و تمرکزم را بیشتر روی کارم بگذارم. من به‌خودم و طرفدارانم قول داده‌ام که یک مقدار پرکارتر در این عرصه باشم. برای همین این روزها مشغول ساخت ترک‌هایی هستم تا بتوانم هر‌ماه یک قطعه جدید منتشر کنم. سعی می‌کنم در بخش تبلیغات هم قوی‌تر عمل کنم. اما به هر حال من نمی‌توانم به اندازه دوستانی که برای هر قطعه‌شان 100یا 200میلیون هزینه تبلیغاتی می‌کنند، هزینه کنم. امیدوارم این کمبود را مردم جبران کنند و با ارسال ترک‌های موسیقی برای یکدیگر، کمک کنند کارها بیشتر شنیده شوند.
من جایی از قول‌تان شنیدم که به رویکرد صدا و سیما نقد داشتید و گفتید چرا ما کانال ورزش داریم، اما کانال موسیقی نداریم؟ این نبود حمایت را چقدر در به حاشیه رانده شدن موسیقی فاخر و ارزشمند مؤثر می‌دانید؟
در مورد صداوسیما که واقعا هیچ حرفی باقی نمانده! برای اینکه ما در این زمینه خودمان را به مدیران صداوسیما ثابت کردیم. ثابت کردیم پتانسیلی به نام موسیقی وجود دارد که می‌توان با آن مخاطب‌های میلیونی جذب کرد. نمونه‌اش همین "برنامه شب کوک". مگر شب کوک غیراز موسیقی، جذابیت دیگری داشت؟ مگر برایش میلیاردی هزینه کردیم یا دکور آنچنانی داشتیم؟! اما همین برنامه که با کمترین امکانات ساخته شده بود، به مخاطب میلیونی رسید و فینال آن‌که با برنامه عید یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای همزمان شد، توانست مردم را پای تلویزیون خودمان بنشاند. حالا اینکه سیاستگذاران صدا و سیما با چه هدفی اجازه ندادند این برنامه ساخته شود، سؤالی است که خودم هم جواب آن را نمی‌دانم! اگر اجازه می‌دادند این برنامه 3- 2فصل ساخته شود، شک نکنید یکی از پربارترین، پرحاشیه‌ترین، پرمخاطب‌ترین و مثمرثمرترین برنامه‌های تلویزیونی در حوزه موسیقی می‌شد و پدیده‌های بسیار خوبی را به جامعه موسیقی معرفی می‌کرد.
