نمایشی با موضوع فروغ فرخزاد حذف شد/ کارگردان از توطئه خانه هنرمندان می گوید
حسینی تأکید می‌کند که این یک توطئه است که مدیران تماشاخانه ایرانشهر بی‌آنکه کار را دیده باشند، به دلیل آنکه موضوع آن درباره فروغ فرخزاد، شاعره نامدار ایرانی که از شهرت جهانی برخوردار است و همچنین پرداختن به مسائل روز زنان مانع از تدوام این اجرا در روال عادی‌اش شده‌اند.
ایران آرت : محسن حسینی حیرت‌زده است از اینکه به‌دلیل به‌سقف‌نرسیدن فروش نمایش «فروغ ساراپینا»، این نمایش به‌طور ناگهانی از جدول تماشاخانه ایرانشهر بیرون کشیده شده و به‌جای آن نمایش «ماتریوشکا» کار پارسا پیروزفر را جایگزین کرده‌اند.
این کارگردان که تاکنون ١٢ نمایش کار کرده، می‌گوید چهار نمایش را در آلمان و هشت نمایش را در تهران به صحنه آورده‌ام که از این تعداد تاکنون به سه نمایش به دلیل ممیزی اجازه اجرا نداده‌اند که اولی «گیلگمش» در سال ٧٩، «آنتون آرتو» در سال ٨٩ و امروز هم «فروغ ساراپینا» را قربانی ندانم‌کاری‌های این روزها کرده‌اند که زودتر از موعد قبل از اینکه ١٠ اجرای دیگرش را داشته باشد، از جدول ایرانشهر حذف کرده‌اند.
حسینی تأکید می‌کند که این یک توطئه است که مدیران تماشاخانه ایرانشهر بی‌آنکه کار را دیده باشند، به دلیل آنکه موضوع آن درباره فروغ فرخزاد، شاعره نامدار ایرانی که از شهرت جهانی برخوردار است و همچنین پرداختن به مسائل روز زنان مانع از تدوام این اجرا در روال عادی‌اش شده‌اند.
او از حسین پارسایی نام می‌برد که بیشتر مدیر سیاسی است و اصلا اطلاعی از مؤلفه‌های مدیریت فرهنگی ندارد و به‌همین‌دلیل خیلی راحت از یک کار که خوشش نیاید زودتر از موعد انتظار دارد که از تداوم برنامه‌اش جلوگیری کند و او تأکید می‌کند که با جابه‌جایی مدیران شهرداری خودشان هم بهتر می‌دانند که به‌زودی باید اینجا را ترک کنند و البته بهتر است که آثار برجسته تئاتری را که نباید در آن، خنداندن و آوردن چهره‌های مطرح سینمایی عامل فروش تلقی شود، مورد حمایت مادی و معنوی قرارگیرند و این بسیار ظالمانه است که به نمایش فروغ ساراپینا اجازه ندهند که در مسیر عادی‌اش کار کند و به آن نسبت مخاطب خاص بدهند، درحالی‌که این کار فرهنگی است و هر تماشاگری می‌تواند از آن لذت معنوی ببرد، اما قرار نیست در آن طنز و کمدی ملاک باشد، چون تئاتر انواع خود را دارد و این اثر نیز با پرداختن به مسائل زنان در قالب کرئوگرافی به دنبال بیان ارزش‌های فرهنگی است، درحالی‌که در این ٤٠ سال اکثر آثار مورد عنایت یک ریال هم ارزش ارائه نداشته‌اند، اما با گرفتن بودجه‌های کلان همواره مطرح بوده‌اند.
حسینی می‌گوید قرار است مرکز هنرهای نمایشی به کارش ٢٠ میلیون تومان کمک‌هزینه بدهد، اما به‌موقع پرداخت نشده و این عاملی شده است که هزینه‌ای برای تبلیغات نداشته باشند، اما روابط‌عمومی ایرانشهر هم هیچ گلی به سر کارهایی که مدنظرشان نیست نمی‌زند و برخی از گروه‌ها با معیارهای فرهنگی قربانی این وضعیت ضدفرهنگی خواهند شد و این نوعی فاجعه است که در آن به گفته آنتونن آرتو، تئاتر طاعون‌زده یا طاعون تئاتر به تماشا گذاشته شده است.
این کارگردان به طور جدی در این ١٧ سال در ایران مانده و تئاتر برایش امری فرهنگی است و برای ارائه هر کاری طرح‌هایش را که گویای مطلب روشنی است، ارائه می‌کند و تمام منابع کارش را هم از فروشگاه‌های فرهنگی که ارائه‌دهنده قانونی کالای فرهنگی هستند، تهیه می‌کند، اما جالب اینجاست که ممیزها آشنایی‌ای با فیلم «خانه سیاه است» فروغ فرخزاد نداشته‌اند و فکر کرده‌اند که حسینی خودش این فیلم سیاه را ساخته و این، درددل این کارگردان را دوچندان می‌کند که در این گرداب ناشناختگی‌ها چگونه باید یک هنرمند حضورش و عرضه اثرش را شدنی کند؟!
پیش تر محسن حسینی به ایران آرت گفته بود:من در بروشور نمایش "فروغِ ساراپینا" نوشتهام که این قصه در ستایش عشق و هنر است. محور قصه‌های ایرانی زن است. مبنای نمایشنامه"شهرزاد و هفت قصه‌اش" که من نوشتهام هم داستان "هزار و یک شب" است. من شهرزاد "هزار و یک شب" را از مادرم "مهین بانو" یاد گرفتم. شهرزاد قصه‌های من خانم فروغ فرخزاد است. من از دوره دبیرستان اشعار ایشان را می‌خواندم.
