|
کارگردان در اعتراض به لغو نکوداشت بهرام بیضایی گفت: به لغوهای پیاپی، برگزار نشدنها و توقیفها و تعطیلیها عادت کردهایم...
انجمنِ صنفیِ نمایشنامهنویسان و مترجمانِ تئاترِ ایران به خبر منتشرشدهی روابط عمومی خانهی هنرمندانِ ایران درباره لغو برنامه نکوداشت بهرام بیضایی و نیز سمیناری درباره سانسور واکنش نشان داد و خبر مزبور را کذب خواند.
روابط عمومی انجمن صنفی نمایش نامه نویسان و مترجمان تئاتر ایران اعلام کرد: آیین نکوداشت استاد بهرام بیضایی به همراه سمینارهای نمایشنامهنویسی و گفتوگو و نمایشنامهنویسی و سانسور از امروز آغاز به کار می کند.
در روز جهانی تئاتر ویدئویی ببینید که در آن هنرمندان سرشناسی نظیر نوید محمدزاده، حمید سمندریان و بهرام بیضایی از ارزش و اهمیت تئاتر سخن میگویند.
ایران آرت: بهرام بیضایی، کارگردان سینما و تئاتر و فیلمنامهنویس و نمایشنامهنویس میگوید جامعه مستحق شکوفایی و درخشش است اما چرا این گونه نیست؟ این هنرمند که اکنون در آمریکا زندگی میکند در بخشی از مستند "عیار تنها" ساخته علا محسنی به این سوال پاسخ میدهد که آیا امیدی هست؟
مرور تصمیمهای گرفته شده برای تئاتر، یا به بیان بهتر، تصمیمهای گرفته نشده! و سردرگمی به وجود آمده در مباحثی چون «چگونگی حمایت از هنرمندان و سالنهای نمایشی در برابر تورم و فشار اقتصادی و ... اهالی تئاتر را آزار می دهد...
سال 1378 است؛ در این سال ۵۰ نمایش در مجموعه «تئاتر شهر» روی صحنه میرود. تعداد تماشاگران از ۱۲۲ هزار به چیزی حدود ۱۷۴ هزار نفر رسیده است. نمایشهای «دندون طلا» داود میرباقری، «ریچارد سوم» داود رشیدی، «دختر گلفروش» پروانه مژده، «گل و قداره» بهزاد فراهانی، «بازی» نوشته استریندبرگ حمید سمندریان، «پستوخانه» حمید امجد، «تبار خون و حشمت» آتیلا پسیانی، «پانتومیم روی فرش» سیروس شاملو، «بازگشتی نیست» منیژه محامدی، «مصاحبه» محمد رحمانیان، «پابلو نرودا» علیرضا کوشکجلالی، «گزارش به آکادمی» فرهاد آییش، «رقص کاغذپارهها» محمد یعقوبی و ...به صحنه رفته اند امروز و این سال ها این رونق به کجا کوچ کرده است؟
ایران آرت: چنین روزی در سال ۱۳۱۷ بهرام بیضایی، هنرمند چیره دست کشورمان پای به دنیا گذاشت؛ ایران شناس، نویسنده ، فیلمساز و تئاتری مولف در حالی ۸۳ ساله شده است که سال هاست از سرزمین مادری دور است.
ایران_آرت :بهرام بیضایی در این ویدئو که مربوط به دوران جوانیاش است، میگوید: تمام مطبوعات ایران در این سالها فیلم فارسی و فاسدند. آدمهای این سینما نه هویت دارند، نه عقیده، نه فکر و نه اخلاق. سینمایفارسی «مسئول» نیست، بلکه «محصول» این فرهنگ است. بهرام بیضایی، یکی از برجستهترین چهره ادبیات نمایشی ایران است و در تئاتر و سینما آثاری درخشان خلق کرده است.
دو سالی بود که سینما را کنار گذاشته بودم و یک مغازهای را در گلشهر کرج باز کرده بودم و لوازم یدکی میفروختم. این ماجرا برای قبل از «مسافران» است. یک روز جمعه که نشسته بودم و حساب و کتاب میکردم که ببینم چه چیزی کم دارم تا برای شنبه سفارش بدهم، دیدم که دو نفر پشت شیشه ایستادهاند و دارند به شیشه میزنند، چون ضد نور بود من یک مقدار شک کردم که بهرام بیضایی است...