|

روز ملی امارات

  • مهرداد فلاح در این اثر، با زبان میکس‌مدیا و بهره‌گیری از اصول رنگ، بافت، ترکیب‌بندی و نمادپردازی، روایتی معاصر از هویت ملی امارات ارائه می‌کند؛ حضور رنگ طلایی [ که با ورق طلا کار شده] روی کنتراست پس‌زمینه، همچون نوری مقدس از دل این شور بیرون می‌زند؛ طلایی‌ای که به‌وضوح حامل معنای شکوه، شکفتگی و ثروت است و امارات امروز را در مقام کشوری نوپا اما قدرتمند و پرآوازه بازتاب می‌دهد.

  • نقاشی «زمان بیدار» روشنک ستاری از نظر مفهومی و ساختاری، در گفت‌وگویی میان مدرنیسم و پست‌مدرنیسم قرار می‌گیرد؛ جایی که شهر دیگر صرفاً یک منظر فیزیکی نیست، بلکه جغرافیای ذهن و حافظه جمعی است. نمادگرایی ساعت و چشم‌ها، ادامه سنت تاریخی استفاده از سمبل‌های قدرت، زمان و نظارت است؛ معماری مدرن و اجرای شبانه، اثر را به جریان نقاشی‌های شهری معاصر نزدیک می‌کند؛ و استناد به نور مصنوعی و بازتاب‌ها، آن را با آثار نورمحور هنر سده اخیر پیوند می‌دهد.

  • ترکیب مسجد ابوظبی (سنت) و برج‌ها (مدرنیته) نوعی گفتمان هویتی امارات را بازآفرینی می‌کند؛ اماراتی که از دل خاک برمی‌خیزد و با آسمان پیوند دارد؛ نقاشی بیتا وکیلی که در کلکسیون رها گالری خاورمیانه است، نشان می دهد امارات امروز، نتیجه همزیستی سنت و فناوری، ایمان و توسعه، معماری اسلامی و نوآوری جهانی است، کشوری که به آینده چشم دوخته اما ریشه‌هایش را فراموش نکرده است، رنگ‌های پرچم امارات هم غیر از کارکرد هنری و انسجام رنگی، یک «بیانیه هویت ملی» ست.