عنایت الله نظری نوری زلال و حلقه وصل بود/ بدرقه نقاش مهربان به خانه ابدی

مراسم تشییع پیکر عنایت‌الله نظری نوری، مراسمی بود آمیخته با شعر، خاطره، ستایش از زندگی هنری پُربار او و وداعی باشکوه با یکی از چهره‌های ماندگار هنر معاصر.

ایران آرت: مراسم تشییع پیکر عنایت‌الله نظری نوری ـ هنرمند نقاش ـ امروز سه‌شنبه (۲۳ اردیبهشت‌ ماه) با حضور خانواده، دوستان و جمعی از هنرمندان در مقابل خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در ابتدای این برنامه سهیل محمودی (شاعر) گفت: من ۳۵ سال پیش با ایشان آشنا شدم و او چون سایه مرغان هوا در سفر خاک، آزار به موری نرساند. هنرمندی که بتواند از بیماری‌های رایج زمانه مثل حسد و حرص گذر کند، انسان بزرگی است. این سنت هستی است که روزی بیاییم و روزی برویم، مهم کیفیت زندگی است و آقای نوری عمر با برکتی داشت. او با عشق بین دیگران می‌شتابید که این امر نشان از پشتوانه عاطفی خانوادگی او داشت. 

_شیرازی : استاد عنایت الله نظری نوری زلال بود

در ادامه علی شیرازی چهره شناخته شده خط و خوشنویسی ایران که چندین دهه با زنده یاد نظری نوری رفاقت داشت در سخنانی گفت:" استاد به راستی حلقه وصل بود، او از معدود هنرمندان بود که به جهت سرشت و خلق و خوی مهربان حلقه وصل گروه‌های هنری مختلف بودند؛ این مهم اکسیری ست که در این روزگار نایاب است."

علی شیرازی که با صدای بغض آلود سخن می گفت و لحظاتی گریه مجال سخن گفتن را از او زدود، ادامه داد: "آقای نظری نوری به راستی زلال بود ؛ نیک اندیش و خیرخواه و همین اخلاق خوش فرای هنر زیبایش او را زبانزد و الگو کرد."

شیرازی با ابیاتی از شاعران بزرگ پارسی به سخنان خود پایان داد.

به گزارش ایسنا ، در ادامه عسل نظری نوری (نوه هنرمند فقید) یکی از اشعار غزل قصیده او را برای حضار قرائت نمود.

سپس حمیدرضا قلیچ‌خانی ( محقق هنری) در سخنانی گفت: از کهن‌ترین مرثیه‌هایی که یک هنرمند در باب هنرمند دیگری در تاریخ ادبیات ایران سروده است، مرثیه‌ای است که رودکی در زمان درگذشت شهید بلخی سروده است؛ زمانی که تابوت شهید بلخی و کسانی که تشییع کننده عبور می‌کردند، سروده است «کاروان شهید رفت از پیش و آن ما رفته گیر و می‌اندیش از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش .."

او ادامه داد: در این جمع صحبت از استاد نوری درحالی که تمام عزیزان او اعم از دوستان و مریدانش هستند، کار سختی است. ایشان نشان داده که از قالب‌های کهن مثل غزل و قصیده تا نقاشی خط با موج جوان ایرانی همراه بوده است. یکی از ویژگی‌های ایشان این بود که برخلاف دیگران که همیشه گله سیاسی و معیشتی دارند، بلافاصله که شما را می‌دیدند از عشق و هنر صحبت می‌کردند و جوان‌ها را به داشتن امید تشویق می‌کردند. این ویژگی را کمتر افرادی داشتند و او در بین هنرمندان هم نسل خود جزو آخرین‌هایی است که دارای این خصلت بود. در برخورد با او و هم‌نسلانش می‌توانستیم متوجه شویم که ذهن این افراد تنها در پی هنر است، آنها فرصت را غنیمت می‌شمارند، به جوان‌ها انگیزه می‌دهند و همه تمرکزشان بر این حوزه است.

این پژوهشگر هنری تصریح کرد: افرادی که با ایشان حشر و نشر داشتند، می‌دانند که او هم در حوزه شعر حرف برای گفتن داشتند، هم نقاشی آبرنگ و هم نقاشی خط. تنوع رنگ و الوان در آثارش، باقی نگذاشتن فضای منفی و سرشار شدن تمام فضای کار او با فرم‌ها و رنگ‌ها از ویژگی‌های کارش بود. در نهایت همین ویژگی در زندگی، رفتار و اشعار ایشان هم بازتاب داشت. او یک مسلمان معتقد، هنرمند بی‌ریا، مشوق دیگران و بسیار شفاف و زلال بود. امیدوارم یاد او همیشه به نیکی باشد.

پس از او مجید عبدالهی از شاگردان محمد نوری قطعه موسیقی «خانه خوبان» را خواند.

در پایان به امامت حاج آقا موسوی بر پیکر نظری نوری فقید نماز خوانده شد و پیکر او را به روستای پدری‌اش «بیدهند» واقع در نطنز بردند.

بر اساس این گزارش، عنایت‌الله نوری نظری متولد ۱۳۱۶ در محله سرچشمه تهران بود. او فارغ التحصیل دوره کارشناسی رشته ادبیات دانشگاه تهران و دوره ممتاز نقاشی جهاد دانشگاهی هنر بود. نوری چندین نمایشگاه نقاشی آبرنگ و کالیگرافی جمعی و انفرادی در ایران، ایتالیا، سوئیس، انگلستان، امریکا و استرالیا برگزار کرده بود.

در این مراسم چهره هایی مانند اسرافیل شیرچی، فلسفی، محمد ساربان نژاد، مژده طباطبایی، حجه الاسلام شاهمرادی، بهروز فروتن، بهنوش فروتن، آریا اقبال، احمد محمدپور ... حضور داشتند.