حسین علیزاده: با کامیون از روی آثار موسیقی رد شدند تا از بین بروند/ کلاس‌ها مختلط بود و زنانه مردانه نداشتیم

حسین علیزاده، آهنگساز و نوازنده سرشناس درباره از بین بردن تولیدات کانون پرورش فکری می‌گوید: خیلی چیزها را از بین بردند، جز نسلی که کانون به وجود آورد..

ایران آرت: در شماره‌ی هفدهم دوره‌ی جدید مجله‌ی تجربه و در بخش چهره‌ی ماه، گفت‌وگویی ویژه تدارک دیده شده با حسین علیزاده درباره‌ی دیروز و امروزِ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.

حسین علیزاده در این گفت‌وگو که رجبعلی مختارپور آن را انجام داده است، به روشنی و صراحت، دیدگاه‌های خود را درباره‌ی کانون، فعالیت‌های بخش موسیقی آن، فرجامِ این روزهایش و چرایی به وجود آمدنِ وضع فعلی، مطرح کرده است. 

بخش‌هایی از سخنان حسین علیزاده در این گفت‌وگو در ادامه آمده است: 

** یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت کانون در آن سال‌ها، توانایی جذب افرادی شایسته، بدون توجه به گرایشات فکری آنها بود

** بدون اغراق می‌گویم، در آن شرایط، حضور کتابخانه‌ی کانون در محله، یک انقلاب برای بچه‌ها بود

** از خیلی جاها، حتی از کشورهای غربی، می‌آمدند که فعالیت‌های کانون را بینند. آن‌طور که من تجربه کردم، کانون نه تنها در خاورمیانه اتفاق بی‌نظیری بود، در دنیا نظیر نداشت!

** آن‌چه که واقعاً خودم شاهدش بودم، حضور بچه‌هایی از طبقات پایین جامعه بود. خانواده این بچه‌ها از نظر اقتصادی اصلاً این امکان را نداشتند که برای شرکت آنها در کلاس‌های هنری هزینه کنند. اتفاقاً چهره‌هایی که بعداً معروف شدند، چه آن‌هایی که بعداً در کانون مربی شدند و چه آن‌ها که در سال‌های بعد به‌طور حرفه‌ای به فعالیت هنری پرداختند، همه یا اکثر آن‌ها کسانی بودند که در کتابخانه‌های جنوب تهران و از طبقات پایین جامعه بودند

** کانون در جوانی از دست رفت و حاصل فعالیت‌های کانون نابود شد. خودم به چشم دیدم که در همین خیابان جم، که یکی از ساختمان‌های مرکزی کانون بود، تمام تولیدات کانون را از جمله صفحه‌های موسیقی کانون را روی آسفالت جلوی ساختمان ریختند و پخش کردند، بعد با کامیون، آن‌قدر از روی آنها جلو و عقب رفتند که همه‌ی آن‌ها از بین رفتند. 

** هیچ وقت تفاوت معنی‌داری بین حضور پسرها و دخترها در کانون ندیدم. اصلاً کلاس‌ها زنانه مردانه نمی‌شد، همان‌طور که خودمان در هنرستانی مختلط درس خوانده بودیم، در کانون هم کلاس‌ها مختلط بود