|
گزارش ۲۲ اکتبر نیویورک تایمز زیر عنوان " موج اتهامات سوءرفتار جنسی علیه آیدین آغداشلو" از منظر روزنامه نگاری بسیار بسیار عجیب است در این نوشتار بیش از ۱۰ جهت گیری باور نکردنی خانم خبرنگاری را مرور می کنیم که آگاه به مسائل ایران است و از این رو دوستداران استاد نقاش، مدعی اند او عامدانه سعی در تخریب شخصیت هنری و اجتماعی آیدین آغداشلو دارد!
اگر کسی مدرکی دارد که بزرگی از هنر ایران، به یکی یا جمعی از دختران و زنان ایران ظلمی روا داشته لطفن به جای لفاظی و فالوور سازی به دادگاه مراجعه کند تا سره از ناسره تمیز شود.
امروز هشتم آبان روز تولد آیدین آغداشلو، هنرشناس و استاد نقاش ایران است؛ یغما گلرویی شاعر شناخته شده ، "رسامِ فیروزهچشم" را به این مناسبت سروده است.
حوری بیداد پس از سولماز نراقی و الناز محمدی سومین زنی ست که گزارش نیویورک تایمز با تیتر "موج اتهامات سوءرفتار جنسی علیه آیدین آغداشلو" را با چالش روبرو می کند:
دوستداران آقای آغداشلو معتقدند آنچه در گزارش نیویورک تایمز آمده مشابه داستان سرایی های بدون سندی است که در چهار سال اخیر در یک صفحه مجازی منتشر شده است.
گویا به تازگی افشین پرورش که به جهت تهمت های پیاپی و بدون سند به جمعی از بزرگان هنر ایران در فضای مجازی شناخته می شود، مدعی شده حاضر است در دادگاه حاضر شود و اتهام ها علیه آیدین آغداشلو را ثابت کند؛ آغداشلو هم بلافاصله از او خواسته است نشانی اش در نیویورک را بدهد تا شکایت نامه دادگاه تحویل او شود.
آغداشلو نوشت: کار زیادی میبرد تا استاد محمد رضا شجریان به چنین قامتی برسد، اما فقط کار نیست، درست بودن و فروتنی و مهربانی هم هست. همیشه همراه مردم بودن، لحظه را درستسنجیدن و خمنشدن در برابر مال و منال و منصب هم هست.
دهها نفر از شاگردان آیدین آغداشلو با انتشار بیانیه ای به اتفاق اخیر و اتهامی که به استادشان زده شده واکنش نشان دادند.
نکته جالب و بسیار تامل برانگیز در حاشیه این ادعا، این است که چند روز اخیر در پی موج افشاگری زنان و مردان در خصوص آزار جنسی، و در میان دهها ادعا، تلویزیون ایران اینترنشنال که در لندن مستقر است تنها و تنها به نام آیدین آغداشلو اشاره کرده است و پس از آن با استناد به اینکه نام بردن از افراد متهم، نادرست است و می تواند برای تلویزیون عواقب قانونی هم به همراه آورد، از نام بردن دیگران امتناع می ورزد.
برنامه "شیوههای دیدن" در زمان خود بینندههای بسیاری داشت و تاثیر قابل توجهی در معرفی و شناساندن هنرهای تجسمی ایران و جهان باقی گذاشت.