حمیدرضا شفیعی و جهانی به رنگ رؤیا در نقاشی الهام عظیمی

در روزهایی که ایران بیش از همیشه اهمیت آب و محیط زیست را فریاد می زند این اثر الهام عظیمی، رویایی دلنشین را به تصویر می کشد.

ایران‌آرت : الهام عظیمی، هنرمندی که نقاشی را به صورت آکادمیک، از دیپلم تا کارشناسی ارشد پشت سر گذاشته و یک دهه است نقاشی را حرفه ای دنبال می کند به تازگی در پروژه مشترک رنگ وستا گالری مژده، با تقدیم یک اثر به رنگ وستا حضور یافته است.

این اثر بدون عنوان در اندازه ۱۰۰ در ۱۰۰ سانتی‌متر با تکنیک رنگ اکریلیک وستا روی بوم در سال ۱۴۰۳ خلق شده است.

حمیدرضا شفیعی،  مدیر رنگ وستا با ابراز خشنودی از اینکه این اثر زیبا و چشم نواز با رنگ وستا خلق شده و با سپاس از هنرمند فرهیخته الهام عظیمی برای مشارکت در این پروژه گفت: اثر خانم عظیمی، بازتابی جسورانه از پیوند خیال و رنگ است؛ نقاشی‌ای که در آن طبیعت نه بازتابی از واقعیت بیرونی،

بلکه تصویری درونی و احساسی است از جهان شخصی هنرمند. در این اثر، درختان کشیده با تنه‌هایی مایل و برگ‌هایی با رنگ‌های زنده و اغراق‌شده، فضایی رویایی و خارج از زمان را در ذهن بیننده می‌سازند.

این مدیر هنری افزود:" ترکیب‌بندی اثر با ریتمی سیال و ضرب‌آهنگی پرتحرک طراحی شده است. تضاد میان خطوط عمودی تنه‌ها و حرکت افقی لکه‌های رنگین که به جای برگان درخت ، ابر گونه تداعی می کند، ساختاری پر کشش، چشم نواز و متوازن را شکل داده است.

شفیعی گفت: الهام عظیمی با کنار زدن منطق بازنمایی واقع‌گرایانه، فرم‌ها را ساده و رنگ‌ها را آزاد کرده تا مستقیماً با احساس مخاطب سخن بگوید.

مدیر رنگ وستا خاطر نشان کرد:" پالت رنگی اثر، سرشار از سبزهای درخشان، صورتی‌های تند، نارنجی‌های آتشین و آبی‌های پررنگ است؛ رنگ‌هایی که نه در خدمت توصیف، بلکه در نقش حاملان هیجان، عاطفه و انرژی هستند.  در این بستر رنگی، زمین و آسمان از هم تمایز ندارند و همه‌چیز در یک میدان یکپارچه از رنگ و حرکت ادغام شده است.

انتخاب زمینه سفید که در بالا و پایین اثر پیداست، بی مکانی، بی زمانی و رؤیا گونه بودن تصویر را تاکید می کند؛ اتمسفر چنان شاد و رنگین کمانی ست گویی این درختان بالای ابرها سربرآورده اند و در حال تماشای دنیایی مثالی، شاید بهشتی که فارغ از هرگونه آلودگی ست هستیم."

شفیعی گفت:" تکنیک اکریلیک، بافتی ضخیم و خمیری به نقاشی بخشیده است که حرکت قلم‌مو [ کاردک] را در هر نقطه آن آشکار می‌کند.  این فیزیکالیته‌ی رنگ، به اثر حضوری ملموس و حسی می‌دهد که مخاطب را نه فقط از طریق دیدن، بلکه با دریافت فیزیکی با خود درگیر می‌کند."

او گفت:" در خوانش سبک‌شناسانه، می‌توان این اثر را در پیوند با جریان‌های اکسپرسیونیسم رنگ‌گرا تحلیل کرد؛ گرایشی که در آن رنگ به‌عنوان عنصر اصلی بیان عمل می‌کند و احساسات درونی هنرمند بر بازنمایی واقع‌گرایانه می‌چربد. اثر الهام عظیمی دعوتی است به حضور در جهانی که از قواعد منطق بصری گریزان است و در عوض، با شور رنگ و آزادی فرم، مخاطب را به تماشای طبیعتی درونی، ذهنی و شاعرانه فرا می‌خواند. این نقاشی نه تنها تصویری از جنگل، بلکه بیانی تصویری از احساسات و دریافت‌های زیباشناسانه‌ی هنرمند از هستی است؛ جهانی که در آن، درختان با ریشه در خیال، در بستری از رؤیا قد می‌کشند."

حمیدرضا شفیعی در پایان گفت :" آب، درخت، زمین سبز مهم ترین ارکان ادامه حیات اند و وجود آثار هنری که درباره ضرورت و گرامی داشت محیط زیست هشدار می دهند یکی از بهترین راه ها برای فرهنگ سازی هستند و از این روست که در دنیای معاصر به چنین رویکردهایی امتیاز بالایی می دهند و این اثر خانم الهام عظیمی به نوستالژیک ترین شکل این پیام را انعکاس می دهد."