|
گالری مژده تا هفتم آذر با نمایشگاه «زمان بازیافته» به کیوریتوری سعادت افزود، میزبان دو چهره شناخته شده هنر ایران است: مهدی سحابی و منوچهر صفرزاده.
این مقاله به تحلیل یک اثر تکتصویر از هنرمند و فیلمساز برجستهٔ اماراتی، نجوم الغانم میپردازد: میان آسمان و زمین، بدنی که وام گرفتهام. در این اثر قدرتمندِ تصویری-اجرایی، فیگوری تنها که در شنلی سیاه پوشیده شده، در چشماندازهای خالیِ طبیعی و شهری حضور دارد؛ چهرهاش با الگوهای جسورانه و آیینی نقاشی شده است. این ترکیببندی، حالتی از تعلیق را القا میکند—بدنی میان زمین و فضای معنوی، میان دیدهشدن و پنهانبودن، میان هویت و دگرگونی. نجوم الغانم از خلال این تصویر اجرا-محور، مضامینی محوری در کارهایش را واکاوی میکند: حضور جنسیتی، خودبازنمایی، حافظهٔ فرهنگی و معماری احساسیِ تعلق.
ژازه دلباخته فرهنگ ایرانی است، ردپای بزهای سفالینههای منقوش شوش تا غزالهای گریزپای اشعار فارسی و نگارگریهای ایرانی در این نقاشی که قدمتی بیش از نیم قرن دارد دلبری می کند؛ ترکیب «حیوان اسطورهای» با «انتزاع هندسی» بیانگر نوعی جستوجوی هویت است؛ هویتی که در عین ایرانی بودن، با هنر مدرن بینالمللی نیز همافق است.
مسعود عربشاهی هنرمند شهریوری است؛ ۱۹ شهریور ۱۳۱۴ به دنیا آمد و ۲۵ شهریور ۱۳۹۸ درگذشت. به همین مناسبت در زادروز این هنرمند بزرگ، اثری از او در کلکسیون رها گالری را بررسی می کنیم: این نقاشی زیبا نمونهای روشن از رویکرد دیرینهی عربشاهی به "انتزاع اسطورهای" است. در کارنامه او، چنین اثری یادآور دغدغه همیشگیاش برای بازآفرینی زبان تصویری ایران باستان در قالبی معاصر است. از نظر ابعاد و تکنیک نیز این کار جزو آثار مهم او محسوب میشود که هم مهارت استاد نقاش در کنش نقاشانه را بازتاب می دهد و هم اندیشهورزی.
هم زمان با تولد ۹۱ سالگی استاد ناصر اویسی اثری زیبا از ایشان در کلکسیون رها گالری خاورمیانه را بررسی می کنیم؛ ناصر اویسی، شاید تنها هنرمند ایرانی ست که با سالوادور دالی نمایشگاه مشترک دارد؛ این تابلو درخشان یکی از آثار آیکونیکی ست که اویسی بدان شهرت دارد: زن زیباروی برگرفته از خورشید خانوم ایرانی، اسب نیرومند در حال حرکت و رنگی درخشان و اتمسفری ایرانی.
در جهان بصری عظیم مرکباتچی، سکوت بلندتر از فریاد حرف میزند. در تابلوی «بانوی سرخپوش» – اثر چشمگیر و تأملبرانگیز این هنرمند – مخاطب وارد جهانی از سکون، ترسهای خاموش و روایتهای فروخورده میشود.
در میان دیوارهای رنگباختهی یک فضای داخلی و در سکوتی محو و کشدار، مردی تنها نشسته است. تصویری آشنا و ناآشنا، بیپیرایه و بیادعا از حضوری انسانی در فضای شخصی خود.
در نقاشی های بیتا وکیلی، انسان حضور فیزیکی ندارد اما او می گوید مجموعه "گنج بان" در ستایش انسان است؛ انسان های ارزش آفرین که به زیبایی های زمین افزوده اند ...
این روزها به تماشای آثار احمد نصرالهی در نگارخانه هور بروید! "هفت معبد"؛ یک نام نمادین برای مجموعه ای از شش تابلو نصرالهی ست که در ابعاد ۱۶۵ در ۱۶۵ با تکنیک رنگ و روغن و آکرلیک خلق شدهاند.
رنگ قرمز که در تمام آثار رزاق دوست خودنمایی می کند نمادی متناقض است که هم نشانگر عشق و اشتیاق است و هم خون و مرگ؛ خوانش و تجربه زیسته مخاطب در سویه این تحلیل فوق العاده تعیین کننده است. آزاده رزاق دوست دارای نگاه کمینه گرا و انتزاعی است و از دریچه روابط، عواطف و دغدغه های روز اجتماعی به انسان معاصر می نگرد.