داوینچی، لئوناردو داوینچی
نقاشی پر رمز و راز داوینچی خانه‌اش را ترک می‌کند
نقاشی پررمز و راز «سنت ژروم در بیابان» که داوینچی در دهه ۱۴۸۰ ترسیم آن را آغاز کرد، به ندرت خانه دائمی‌اش در موزه واتیکان را ترک کرده است.
ایران آرت: روزنامه بریتانیایی گاردین نوشته که موزه واتیکان اجازه داده است تا یک نقاشی ناتمام لئوناردو داوینچی، در غرب فرانسه و محل فوت داوینچی موقتا به نمایش درآید.
لئوناردو داوینچی، دانشمند، نقاش، مجسمه‌ساز، معمار و مخترع بزرگ ایتالیایی در دوران رنسانس، در سال ۱۵۱۶ به دعوت فرانسوای اول برای ساختن خانه‌ای برای او در فرانسه به آنجا رفت و سه تا از معروف‌ترین آثار را همراه خود برد: «سنت جان تعمید‌دهنده»، «باکره و کودک به همراه آنای قدیس»، و شناخته‌ترین نقاشی‌اش «مونالیزا»؛ که همگی به دیوارهای موزه لوور پاریس آویخته شده‌اند.
اما برخی کارشناسان داوینچی می‌گویند که او احتمالا هنگام ورود به فرانسه، یک نقاشی دیگر هم همراه خود داشت، اثری که بیش از ۳۰ سال نزد لئوناردو بود و نقاش بارها روی آن کار کرد اما هرگز تکمیل نشد.
به گزارش ایندیپندنت، نقاشی پررمز و راز «سنت ژروم در بیابان» که داوینچی در دهه ۱۴۸۰ ترسیم آن را آغاز کرد، به ندرت خانه دائمی‌اش در موزه واتیکان را ترک کرده است. اما اکنون و در نتیجه توافقی نادر، موزه واتیکان پذیرفته که آن را برای نمایش در موزه «کلو لوسه» در نزدیکی ویلای سلطنتی امبواز به شهر لوآر واقع در غرب فرانسه بفرستد، جایی که لئوناردو تا قبل از مرگ، بیش از دو سال در آن ساکن بود.
فرانسوا سن بریس، که خانواده‌اش مالک کلو لوسه است، به نشریه آبزرور گفت: «۵۰۰ سال پس از مرگ داوینچی، نقاشی او را برای ۱۰۰ روز در اینجا به معرض نمایش می‌گذاریم.» او درباره نقاشی گفت: «هر چه بیشتر به این نقاشی ناتمام روی کرباس نگاه می‌کنید، زنده‌تر می‌شود. در این اثر فعالیت ذهن داوینچی، تکنیک نقاشی، ذکاوت، و طراحی داوینچی را می‌بینیم. امیدواریم که بازدیدکنندگان به دیدن این نقاشی بیایند.»
گاردین می‌نویسد گمان می‌رود که تاکنون حدود ۲۰ نقاشی لئوناردو داوینچی باقی مانده باشد. «سنت ژروم در بیابان» نقاشی تاریک و تا حد زیادی بی‌رنگ‌ولعابی از قدیس توبه‌کار قرن چهارم - که پدر کلیسای مسیحی محسوب می‌شود- است که با سنگ بر سینه خود می‌کوبد. در کنار او طرحی از شیر معروفی دیده می‌شود که معروف است ژروم خار را از پایش خارج کرد.
سنت ژروم، دانشمندی که گفته می‌شود در دورانی که در بیابان بود کتاب مقدس را از یونانی و عبری به لاتین ترجمه کرد، در دوران رنسانس از سوژه‌های محبوب و نمادی از انسانیت و دین برای نقاشان بود.
لئوناردو داوینچی او را بدون عبای قرمز رنگ همیشگی، کلاه و ریش به تصویر کشیده و او را با ظاهری لاغر و پیچیده در یک ردای کهنه و بدون کتاب مقدس نقاشی کرده است.
این اثر در سال ۱۴۸۱ و زمانی که داوینچی در فلورانس زندگی می‌کرد سفارش داده شد و یک سال بعد با نقل مکان او به میلان ناتمام ماند و در طول قرن‌ها چندین بار گم و پیدا شد و سرانجام در سال ۱۸۵۶ از یک گروفروشی سردرآورد و پاپ پیوس چهارم آن را خرید.
گوییدو کورنینی، یک مدیر موزه واتیکان می‌گوید ناتمام بودن اثر جذابیت آن برای تاریخ‌شناسان هنر و کارشناسان را دوچندان کرده است چرا که از آن به عنوان مبنایی برای درک تکنیک‌های نقاشی و مشخصات کاری لئوناردو استفاده می‌کنند.
او گفت که در این اثر می‌توان گام‌های تکمیل نقاشی را دید. کورنینی گفت: «نمی‌دانیم چرا لئوناردو کار روی نقاشی را متوقف کرد. نظریه‌ای هست که می‌گوید داوینچی احتمالا تمام عمر این نقاشی را به همراه داشته است و عمدا آن را تکمیل نکرده و هر از گاهی آن را تغییر می‌داده است.»
فرانچسکا پرسگاتی، یک مدیر دیگر موزه واتیکان گفت شواهدی هست که نشان می‌دهد داوینچی بخشی از نقاشی را با انگشت‌های خود کشیده است. جای فشار دست و انگشت داوینچی روی لایه ضخیم رنگ دیده می‌شود. انگار هنرمند خودش بخشی از نقاشی شده است.»
نقاشی سنت ژروم در بیابان، قبلا در رم، موزه متروپولیتن نیوویرک و موزه لوور پاریس به نمایش درآمده است.
