رضا کیانیان، امین تارخ، اعتراضات خیابانی
رضا کیانیان و گفته های وصیت گونه: چرا به ما دروغ و افترا می بندید؟
رضا کیانیان برای صحبت در مراسم تدفین امین تارخ دو بار روی سن رفت، یک بار شدت گریه مجال صحبت به او نداد، اما بار دوم گفته های اعتراضی داشت که برخی حاضران آن را وصیت گونه ارزیابی کردند.
ایران آرت: به نوشته رسانه ها رضا کیانیان روی سن رفت و با بیان اینکه بغضش را فروخورده گفت: ما از مرگ نمی‌ترسیم چون بازیگریم و جلوی دوربین بارها مُرده‌ایم. این همه دروغ و افترا چرا به ما بسته می‌شود ؟ مگر ما جز خوب کردن حال شما چیزی خواستیم؟ ما می‌شنویم به کوری همه کسانی که این تهمت‌ها را به ما می‌زنند. من نمی دانم چند سال دیگر زنده هستم اما می دانم در نوبت هستم، از زمانی که خسرو شکیبایی خدا بیامرز رفت،نوشتم که خسرو! آن طرف‌ها بالاخره تئاتر و سینما هم هست، یک نقشی برای ما نگه‌دار که آنجا کار کنیم. من معتقدم ما نمی‌میریم. ما هستیم، چه خودمان چه اسم‌مان. من کنار شما هستم اما کنار چه معنی می‌دهد؟! من با شما هستم. کار ما خدمت است و منتی نداریم. مگر "امین" منتی بر سر کسی گذاشته بود ؟ ما کارمان خدمت است. ما حال مردم را خوب می‌کنیم ولی آنهایی که حال شما را بد می‌کنند از این موضوع ناراحت هستند.
