|
این نقاشی استاد زنده یاد فرامرز پیلارام، نمونهای کمنظیر از ترکیب خط، رنگ، ریتم، بافت و آیین در هنر مدرن ایران است. اثر نشان میدهد چگونه پیلارام توانست زبان خط را به زبان نقاشی تبدیل کند؛ زبانی که نه روایتگر متن است، نه صرفاً انتزاعی، بلکه حافظ حافظهٔ فرهنگی ایران در قالب مدرنیسم.
هوشنگ مرادی کرمانی قلب خود را به جراح سپرده است.
وقتی یک سلبریتی بینالمللی در خانهاش از فرش دستباف، ظروف سنتی، گلاب ایرانی یا بازیایی مثل تختهنرد استفاده میکند، این استفاده تنها چیدمان یا دکور نیست، بلکه تداوم میراث ناملموس و میراث فرهنگی در مقیاس جهانی است.
در چهار دوره حراج باران، حراج تخصصی خط، خوشنویسی و هنرهای اصیل اسلامی، آثار تمدنی متعددی حائز رکوردهای جالب توجه شده اند که شش اثر آن در این نوشتار معرفی می شوند.
نقاشی «زمان بیدار» روشنک ستاری از نظر مفهومی و ساختاری، در گفتوگویی میان مدرنیسم و پستمدرنیسم قرار میگیرد؛ جایی که شهر دیگر صرفاً یک منظر فیزیکی نیست، بلکه جغرافیای ذهن و حافظه جمعی است. نمادگرایی ساعت و چشمها، ادامه سنت تاریخی استفاده از سمبلهای قدرت، زمان و نظارت است؛ معماری مدرن و اجرای شبانه، اثر را به جریان نقاشیهای شهری معاصر نزدیک میکند؛ و استناد به نور مصنوعی و بازتابها، آن را با آثار نورمحور هنر سده اخیر پیوند میدهد.
ترکیب مسجد ابوظبی (سنت) و برجها (مدرنیته) نوعی گفتمان هویتی امارات را بازآفرینی میکند؛ اماراتی که از دل خاک برمیخیزد و با آسمان پیوند دارد؛ نقاشی بیتا وکیلی که در کلکسیون رها گالری خاورمیانه است، نشان می دهد امارات امروز، نتیجه همزیستی سنت و فناوری، ایمان و توسعه، معماری اسلامی و نوآوری جهانی است، کشوری که به آینده چشم دوخته اما ریشههایش را فراموش نکرده است، رنگهای پرچم امارات هم غیر از کارکرد هنری و انسجام رنگی، یک «بیانیه هویت ملی» ست.
نویسنده شناخته شده در بخش مراقبتهای ویژه بستری شده و سطح هوشیاری او پایین گزارش شده است.
در زادروز تولد ۸۸ سالگی استاد علی اکبر صادقی اثری سه لته ای باشکوهی از او را بررسی می کنیم که در کلکسیون رها گالری خاورمیانه نگاهداری می شود؛ این سهلتی خیره کننده، نه تنها یک مجلس بزم، بلکه چکیدهای از نگاه علیاکبر صادقی به انسان، تاریخ و آیینهای اجتماعی است. در جهان صادقی، جشن همیشه با پرسشی بزرگ همراه است: آیا این جشن، جشنِ بودن است یا جشنِ وانمود کردن؟ و همین دوگانگی، اثر را از یک ضیافت ساده به بیانیهای تصویری درباره انسان و نمایش اجتماعی تبدیل میکند.
یکی از مهمترین دستاوردهای مثبت حراج باران، احیای دوبارهی بازار هنرهای ایرانی اسلامی، خط، خوشنویسی، هنرهای اصیل و تمدنی در کنار بستهای از آثار مدرن و معاصر است؛ ترکیبی که هم ریشهها را زنده نگه میدارد و هم چشماندازی به جریانهای جدید ارائه میکند. این رویکرد دوگانه، مخاطب ایرانی و غیرایرانی را در یک نقطه تلاقی قرار داده و به ارتقای ارزش فرهنگی و اقتصادی آثار منجر شده است.
گالری مژده تا هفتم آذر با نمایشگاه «زمان بازیافته» به کیوریتوری سعادت افزود، میزبان دو چهره شناخته شده هنر ایران است: مهدی سحابی و منوچهر صفرزاده.