|
کارگردان در اعتراض به لغو نکوداشت بهرام بیضایی گفت: به لغوهای پیاپی، برگزار نشدنها و توقیفها و تعطیلیها عادت کردهایم...
روابط عمومی انجمن صنفی نمایش نامه نویسان و مترجمان تئاتر ایران اعلام کرد: آیین نکوداشت استاد بهرام بیضایی به همراه سمینارهای نمایشنامهنویسی و گفتوگو و نمایشنامهنویسی و سانسور از امروز آغاز به کار می کند.
اردیبهشت برای گروههای نمایشی فصل خوب اجرا است؛ نمایشهایی که پشت سر هم اجرای خود را در سالنهای دولتی و تماشاخانههای خصوصی دارند. نکته قابل توجه حضور بازیگران سینما و تئاتر و کارگردانان سینما در مقام تهیهکنندگی تئاتر است.
قصه "عشق روزهای کرونا" که نام آن برگرفته شده از رمان درخشان گابریل گارسیا مارکز است، در هفت اپیزود با توجه به حال و هوای تهران در روزهای کرونایی نوشته شده است.
شما هم به مراسم اسید پاشی و آدامس خوانی دعوت شده است.
مرور تصمیمهای گرفته شده برای تئاتر، یا به بیان بهتر، تصمیمهای گرفته نشده! و سردرگمی به وجود آمده در مباحثی چون «چگونگی حمایت از هنرمندان و سالنهای نمایشی در برابر تورم و فشار اقتصادی و ... اهالی تئاتر را آزار می دهد...
سال 1378 است؛ در این سال ۵۰ نمایش در مجموعه «تئاتر شهر» روی صحنه میرود. تعداد تماشاگران از ۱۲۲ هزار به چیزی حدود ۱۷۴ هزار نفر رسیده است. نمایشهای «دندون طلا» داود میرباقری، «ریچارد سوم» داود رشیدی، «دختر گلفروش» پروانه مژده، «گل و قداره» بهزاد فراهانی، «بازی» نوشته استریندبرگ حمید سمندریان، «پستوخانه» حمید امجد، «تبار خون و حشمت» آتیلا پسیانی، «پانتومیم روی فرش» سیروس شاملو، «بازگشتی نیست» منیژه محامدی، «مصاحبه» محمد رحمانیان، «پابلو نرودا» علیرضا کوشکجلالی، «گزارش به آکادمی» فرهاد آییش، «رقص کاغذپارهها» محمد یعقوبی و ...به صحنه رفته اند امروز و این سال ها این رونق به کجا کوچ کرده است؟
چهار نمایشنامه محمد رحمانیان در حالی رونمایی می شوند که نمایشنامه «سینماهای من» به مقالهای از آیدین آغداشلو برمیگردد که رحمانیان آن را خوانده و با خواندن آن برای نوشتن این نمایشنامه ایده گرفته است.
محمد رحمانیان نویسنده و کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه هنوز شرایط برای اجرای تئاتر فراهم نشده است از معضل حضور تهیهکنندههای غیرحرفهای در تئاتر و فروش نقش به علاقهمندان بازیگری گفت.
محمد رحمانیان نویسنده و کارگردان شناخته شده تئاتر ایران از جمله نمایشنامه نویسانی است که در آثار متعددش با اشراف و پژوهشی جامع به سراغ مضامین تاریخی و مذهبی نیز میرود و چه از نظر شیوه اجرایی و چه از لحاظ محتوایی از زوایایی متفاوت و غیر کلیشهای که معمولاً در نمایشهای مذهبی شاهدش هستیم به این مسائل میپردازد.