چگونه نوه آیت‌الله مجتهدی تهرانی خواننده شد/ انتشار یک آلبوم موسیقی برای شهردار تهران
حامد مجتهدی تهرانی که از شهرداران سابق تهران است نظرات مختلفی درباره موسیقی و همکاری خود با قالیباف دارد.
ایران‌آرت: حامد مجتهدی تهرانی چند وقتی‌ست با عنوان‌هایی ازجمله "شهردار رپر" در فضای مجازی مطرح شده است. او نوه مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی است؛ البته مدتی نیز به عنوان شهردار اکباتان فعالیت کرده است. او قصد دارد به زودی آلبومی با نام "شهر سوخته" منتشر کند و بعد از آن هم به اجرای کنسرت بپردازد. ایلنا گفت و گوی مفصلی با او کرده است که بخش‌هایی از آن را می‌خوانید:
بیایید کمی معیارها و شاخصه‌هایمان را نسبت به "مذهبی بودن" عوض کنیم. دین را به یک بیزینس بزرگ تبدیل نکنیم. ما باید در این زمینه فکر کنیم؛ ببینید خداوند در قرآن چقدر گفته است فکر کنید. ما متاسفانه مشکل‌مان این است که شاخصه‌مان در مورد افراد، محاسن آنهاست و هرچه این محاسن بلندتر باشند گویا طرف متدین‌تر است. یعنی شاخصه در مورد افراد ظاهر آنهاست. یعنی اگر کسی شلوار جین بپوشد؛ او را مرتد می‌دانیم و با چنین پوششی؛ او حتی دیگر نمی‌تواند در یک اداره کار کند. ما اگر بتوانیم شاخص‌هایمان را تغییر بدهیم، می‌توانیم دیدگاه بهتری نیز نسبت به موسیقی داشته باشیم. این هیچ ایرادی ندارد که یک آدم مذهبی در یک خانواده مذهبی به موسیقی بپردازد.
خانواده من هیچ وقت برای اینکه من در موسیقی فعالیت می‌کنم مانع تراشی انجام ندادند و همیشه به من کمک هم کرده‌اند. اگر به کارهای من گوش داده باشید متوجه می‌شوید که هیچ ابتذالی در قطعات من وجود ندارد. حتی در شورای چهارم نیز آقای شاکری در مورد کارهای من صحبت کردند. من تا به حال کار "شیش و هشتی" نخوانده‌ام و کار رپ هم نخوانده‌ام. کارهایی که من خوانده‌ام هیچ‌کدام رپ نیستند بلکه معمولا کارهایی "اسلو" هستند یعنی هر کاری که بیرون داده‌ام اسلو بوده. در واقع نوعی "شیش و هشت" سنگین یا به زبان عامیانه کارهای غمگین هستند.
من از حدود سال 85 وارد موسیقی شدم و کار تنظیم را یاد گرفتم. در آن زمان تازه نرم‌افزار کیوبیس آمده بود که از آنها استفاده می‌کردم. دلنوشته‌هایی برای خودم می‌نوشتم و ملودی‌هایی می‌ساختم یا ترانه می‌گفتم. کارهای بسیار زیادی دارم اما از یک زمانی به بعد دیگر هیچ از اثری بیرون ندادم و ترجیح دادم به دنبال آلبوم بروم. انشاءالله به زودی آلبوم "شهر سوخته" را به آقای محسن هاشمی و همچنین آقای نجفی شهردار محترم تهران تقدیم می‌کنم. قصد دارم با آلبوم "شهر سوخته" یک کار اجتماعی در مورد تهران انجام بدهم. برای این آلبوم "شهر سوخته" را منتشر می‌کنم تا آقای محسن هاشمی و آقای نجفی نسبت به کارشان دلگرم شوند و بدانند می‌شود دوباره تهران را بهتر کرد.
ما در حال حاضر در مرحله پیش‌تولید هستیم و داریم ترانه‌ها را جمع می‌کنیم. برای اینکه مردم بتوانند در یک آلبوم طعم‌های متفاوتی را تجربه کنند ما فقط با یک "تنظیم کننده" کار نخواهیم کرد. در مورد ترانه‌سراها نیز به سراغ ترانه‌سراهایی می‌رویم که بیشتر ترانه‌های اجتماعی می‌نویسند. من بسیار دوست دارم از روزبه بمانی نیز شعر بگیرم و خیلی خیلی علاقه دارم این اتفاق بیفتد و در این مورد رایزنی‌هایی را انجام خواهم داد.
آثاری که بدون مجوز در فضای مجازی منتشر شده‌اند بسیار قدیمی است. ما اصلا قصدمان انجام کار زیرزمینی نبود اما به محض اینکه من شهردار شدم و پست گرفتم یکسری از دوستان که علاقه به این ماجرا نداشتند خیلی پیگیر بودند تا این اتفاق برای من نیفتد و در واقع بعد از شهردار شدن من این قطعات منتشر شد.
آیت‌الله مجتهدی تهرانی مانند بسیاری دیگر از مراجع می‌گفتند موسیقی نباید غنا باشد. البته ایشان سال ۸۶ فوت شدند و این مسئله باعث شد تا نتوانم نظر ایشان را در مورد کار خودم در زمینه موسیقی بپرسم. یعنی فوت ایشان تقریبا در دورانی اتفاق افتاد که مصادف با ورود من به این عرصه بود.
من پس از اینکه آلبوم "شهر سوخته" را منتشر کردم حتما قصد برگزاری کنسرت نیز دارم. اینکه کسی شهردار باشد و کنسرت هم بدهد؛ هیچ اتفاق عجیبی نیست مثلا آقای ساعی که در شورای شهر حضور داشتند و هم زمان نیز سریالی از ایشان در تلویزین پخش می‌شد. به نظر شما این کار آقای ساعی موردی داشت؟ یا آقای مختاباد در شورای شهر بودند و کنسرت هم می‌داد.
آقای قالیباف یکسری شعارهای خیلی خوب داشتند که عملی نشد. از اول ایشان بسیجی و رزمنده و جهادی بودند؛ اما متاسفانه به یکسری از فرمایشات‌شان عمل نکردند و این قضاوتش باشد با مردم. اینکه من می‌خواهم اسم آلبوم خودم را "شهر سوخته" بگذارم علاقه شخصی من است. من در دوره‌ای که برای آقای قالیباف مدیریت کردم با ایشان خیلی اصطکاک داشتم. زمانی که استعفا دادم سال ۹۵ بود و من شهردار اکباتان بودم.
یکی از نقدهایی که به دوره ایشان وارد می‌شد این بود که در دوره ایشان اجازه نقد داده نمی‌شد حال آنکه پیشرفت در کار وابسته به نقد است. البته من ایشان را نقد نکردم بلکه کار خودم را در حوزه‌ای که بودم نقد کردم. این نقد را هم نزد فردی که بالا دستی‌ام بود، انجام دادم اما به جای اینکه تشویق شوم؛ تنبیه شدم.
درباره لغو کنسرت‌های اخیر به ویژه در مشهد نظر خاصی ندارم. من آرزو دارم در سالن برج میلاد و یا در سالن وزارت کشور این کنسرت برگزار کنم. اجازه بدهید به آن زمان برسیم و بعد در مورد کنسرت در سایر شهرها فکر کنیم و صحبت کنیم. با اینکه در مشهد کنسرت برگزار شود یا نشود نیز زاویه‌ای ندارم، تصمیم گیرنده هم من نیستم یعنی نه موافقم و نه مخالف.
