بهترین آهنگهای دونفره تاریخ موسیقی معرفی شد
فهرستی از ۲۰ آهنگ مشترک (دونفره) تاریخ موسیقی پاپ و راک منتشر شد که آهنگ مشترک گروه کوئین با اجرای فردی مرکوری با دیوید بویی در رده چهارم این فهرست قرار دارد.
ایران آرت: روزنامه گاردین همزمان با سیسالگی قطعه مشهور «جایی که گلهای وحشی میرویند» فهرستی از برترین دوئتهای تاریخ موسیقی پاپ منتشر کرده است؛ آثاری که برخی سرنوشت هنری خوانندگان را تغییر داده و برخی دیگر به عنوان متونی فرامتنی درباره شهرت تفسیر شدهاند.
در صدر این فهرست، قطعه ماندگار Don’t Give Up (۱۹۸۶) با اجرای پیتر گابریل و کیت بوش قرار دارد؛ اثری که به دلیل ترکیب صدای نومیدانه گابریل و آرامش صدای بوش، یکی از عاطفیترین دوئتهای تاریخ به شمار میرود.
رتبه دوم به همکاری پت شاپ بویز و داستی اسپرینگفیلد با ترانه What Have I Done to Deserve This? (۱۹۸۷) اختصاص یافته است؛ آهنگی که تلفیقی موفق از پاپ دهه ۸۰ و صدای خاطرهانگیز اسپرینگفیلد بود.
در جایگاه سوم، You’re All I Need to Get By (۱۹۶۸) با اجرای ماروین گی و تَمی ترل معرفی شده است؛ دوئتی طلایی که در تاریخ موسیقی سول جاودانه شد.
قطعه Under Pressure (۱۹۸۱) از همکاری کوئین و دیوید بویی رتبه چهارم را به خود اختصاص داده است؛ آهنگی پرقدرت که سالهاست به عنوان یکی از محبوبترین ترانههای مشترک شناخته میشود.
جایگاه پنجم به آهنگ Islands in the Stream (۱۹۸۳) با اجرای کنی راجرز و دالی پارتن رسیده است؛ ترانهای که به یکی از بزرگترین موفقیتهای موسیقی کانتری تبدیل شد.
در رتبه ششم، دوئت Girl From the North Country (۱۹۶۹) از باب دیلن و جانی کش معرفی شده است؛ اثری شاخص در پیوند موسیقی فولک و کانتری.
همکاری جنجالی نیک کیو و کایلی مینوگ در قطعه Where the Wild Roses Grow (۱۹۹۵) رتبه هفتم را به خود اختصاص داده؛ آهنگی که نقطه عطفی در کارنامه هر دو هنرمند بود.
جایگاه هشتم به آهنگ The Boy Is Mine (۱۹۹۸) از برندی و مونیکا تعلق گرفته است؛ قطعهای با حالوهوای رقابتی که به یکی از آثار ماندگار دهه ۹۰ بدل شد.
ترانه کریسمسی Fairytale of New York (۱۹۸۸) از پاوگز و کرستی مککال در جایگاه دهم قرار گرفته است؛ اثری که به نمادی فرهنگی در بریتانیا تبدیل شده است.
در رتبه یازدهم، دوئت Private Number (۱۹۶۸) از ویلیام بل و جودی کلی معرفی شده و رتبه دوازدهم به Some Velvet Morning (۱۹۶۷) از همکاری نانسی سیناترا و لی هزلوود اختصاص یافته است.
همکاری دن هارتمن و لولیتا هالوی با قطعه Vertigo/Relight My Fire در رتبه سیزدهم دیده میشود و پس از آن، اجرای زنده Don’t Let the Sun Go Down on Me از جورج مایکل و التون جان در رتبه چهاردهم قرار دارد.
آهنگ Back Together Again از روبرتا فلک و دانی هاتاوی جایگاه پانزدهم را به دست آورده و رتبه شانزدهم به U Got the Look (۱۹۸۷) از پرینس و شینا ایستون اختصاص یافته است.
همکاری پرشور اوتیس ردینگ و کارلا توماس با قطعه Tramp (۱۹۶۷) در جایگاه هفدهم قرار دارد و رتبه هجدهم به Picking Up After You (۱۹۸۲) از تام ویتس و کریستال گیل رسیده است.
دوئت کلاسیک Morning Glory (۱۹۶۸) از بابی جنتری و گلن کمپبل رتبه نوزدهم را کسب کرده و در نهایت، جایگاه بیستم به Lights On از کتی بی و اماس داینامیت تعلق گرفته است؛ قطعهای که به دلیل دیالوگ موسیقایی واقعی میان دو خواننده تحسین شده است.
