|
ترکیب مسجد ابوظبی (سنت) و برجها (مدرنیته) نوعی گفتمان هویتی امارات را بازآفرینی میکند؛ اماراتی که از دل خاک برمیخیزد و با آسمان پیوند دارد؛ نقاشی بیتا وکیلی که در کلکسیون رها گالری خاورمیانه است، نشان می دهد امارات امروز، نتیجه همزیستی سنت و فناوری، ایمان و توسعه، معماری اسلامی و نوآوری جهانی است، کشوری که به آینده چشم دوخته اما ریشههایش را فراموش نکرده است، رنگهای پرچم امارات هم غیر از کارکرد هنری و انسجام رنگی، یک «بیانیه هویت ملی» ست.
در زادروز تولد ۸۸ سالگی استاد علی اکبر صادقی اثری سه لته ای باشکوهی از او را بررسی می کنیم که در کلکسیون رها گالری خاورمیانه نگاهداری می شود؛ این سهلتی خیره کننده، نه تنها یک مجلس بزم، بلکه چکیدهای از نگاه علیاکبر صادقی به انسان، تاریخ و آیینهای اجتماعی است. در جهان صادقی، جشن همیشه با پرسشی بزرگ همراه است: آیا این جشن، جشنِ بودن است یا جشنِ وانمود کردن؟ و همین دوگانگی، اثر را از یک ضیافت ساده به بیانیهای تصویری درباره انسان و نمایش اجتماعی تبدیل میکند.
مجسمه " وُهُمَن " در بالایی ترین بخش مجسمه اینستالیشن بزرگ و شگفت انگیز "بن دهش" [ دقیقن بالای مجسمه اهورامزدا ] نه فقط یک مجسمه از ۸۲ مجسمه این اثر، بلکه حائز خوانش فلسفی خاصی است؛ مجسمه ای با چشمان بسته که ماهی در آغوش دارد. وهُمنِ الهام فلاحی، نگهبان زخمی حیات است؛ موجودی که در جهانی آشفته، اندیشه نیک را نه با قدرت، که با آغوش بهسوی ما میآورد.
این نقاشی بیتا وکیلی که موسیقی و ترانه ای اختصاصی دارد، را میتوان اثری دانست که هویت ملی را از چشماندازی معاصر و چندرسانهای بازخوانی میکند. بیتا با ترکیب علم مواد، نقشهنگاری و هنر مفهومی، «ایران» را نه بهعنوان محدودهای جغرافیایی، بلکه بهعنوان موجودی زنده، پویا و چندلایه به تصویر میکشد. در این نگاه، فلزات همچون رگهای تمدن در تن خاک جریان دارند و هر مهره و واشر، نشانی از تلاش، زحمت و تاریخ است. نقشه ایران در این بستر، تبدیل به استعارهای از پایداری، تنوع و وحدت ملی میشود — اثری که در آن، زیباییشناسی و معنا در هم تنیدهاند.
این نقاشی نمونهای درخشان از تداوم سنت مکتب نگارگری ایرانی در دوران معاصر است؛ اثری که گذشتهی حماسی و اسطورهای ایران را با بیان تصویری دقیق، زنده و شاعرانه بازآفرینی میکند. زاویه توانسته است در عین وفاداری به فرمهای سنتی، با رنگ، ترکیب و ریتمی شخصی، اثری خلق کند که هم روایتگر تاریخ است و هم بازتاب حس درونی و زیباییشناسی ایرانی.
ژازه دلباخته فرهنگ ایرانی است، ردپای بزهای سفالینههای منقوش شوش تا غزالهای گریزپای اشعار فارسی و نگارگریهای ایرانی در این نقاشی که قدمتی بیش از نیم قرن دارد دلبری می کند؛ ترکیب «حیوان اسطورهای» با «انتزاع هندسی» بیانگر نوعی جستوجوی هویت است؛ هویتی که در عین ایرانی بودن، با هنر مدرن بینالمللی نیز همافق است.
اثر ۵۳ ساله "Tendre Tourmaline " حسین زندهرودی نامی فرانسوی دارد به معنای "تورمالین لطیف" که اشارهای شاعرانه به سنگی نیمهقیمتی دارد؛ این عنوان، حس مادهای گرانبها و لطیف را به متن تزریق میکند و بر کیفیت گوهرین خط میافزاید. اثر، تجربهای عرفانی ـ بصری است؛ حروف بهسان ذرات انرژی در حال چرخشاند و مخاطب را به تأمل در معنا و فرم فرامیخوانند
مسعود عربشاهی هنرمند شهریوری است؛ ۱۹ شهریور ۱۳۱۴ به دنیا آمد و ۲۵ شهریور ۱۳۹۸ درگذشت. به همین مناسبت در زادروز این هنرمند بزرگ، اثری از او در کلکسیون رها گالری را بررسی می کنیم: این نقاشی زیبا نمونهای روشن از رویکرد دیرینهی عربشاهی به "انتزاع اسطورهای" است. در کارنامه او، چنین اثری یادآور دغدغه همیشگیاش برای بازآفرینی زبان تصویری ایران باستان در قالبی معاصر است. از نظر ابعاد و تکنیک نیز این کار جزو آثار مهم او محسوب میشود که هم مهارت استاد نقاش در کنش نقاشانه را بازتاب می دهد و هم اندیشهورزی.
کلکسیون رها گالری که توسط مهندس محمدرضا قائم مقامی بنیانگذاری شده و مدیریت می شود بیش از دو دهه است با تمرکز بر ارتقای هنر منطقه فعالیت فرهنگی مستمر دارد، شاهکارهای مدرنیستی و معاصر متنوعی از هنرمندان ایرانی و عرب را نگاهداری می کند.
مجسمه "اهورامزدا" در قلب مجسمه اینستالیشن بزرگ و شگفت انگیز "بن دهش" نه فقط یک مجسمه از ۸۲ مجسمه این اثر، بلکه هسته مفهومی، بصری و فلسفی کل اثر است؛ نقطهای که آشوب و زباله را به آفرینش و معنا بدل میکند.